Postanowiłam sprawdzić, czy możliwe jest napisanie tekstu o czyjejś śmierci, żeby uniknąć smutnych reakcji.
Dnia X, miesiąca Y, roku Z, o godzinie α,
To takie smutne, właśnie wtedy moja była dziewczyna wyszła ze szpitala, po tym jak „niechcąco” złamała rękę, bo wcześniej zdradziła mnie z tym sukinsynem spod 4 klatki.
zmarł ktoś posiadający tak wiele wad,
Mój przyjaciel, z którym nie widziałem się od 10 lat, też powtarzał, że mam wady, ale dzięki nim, jestem autentyczny. Nasz kontakt, tak nagle się urwał…
ale też zalet oraz inteligencji większej niż Einstein.
W podstawówce rówieśnicy śmiali się ze mnie, że jedyny związek jaki mam z Einsteinem to fryzura.
Nie możemy jednak się smucić;
Nie będziesz mi mówić jak mam żyć. Poza tym ja się nie smucę, ale przeżywam katharsis.
człowiek ten pozostawił po sobie wspaniały dorobek,
Dorobek? Chyba nagrobek.
A mój godny podziwu dziadek, który przelał tyle potu, krwi oraz łez za ten wspaniały kraj, nie ma nawet drewnianej trumny. Losie, cóż za niesprawiedliwość!
który pozostanie zarówno w naszej pamięci jak i naszych dzieci.
A może ja nie chcę pamiętać. Pomyślałeś o mnie, o zwykłym zjadaczu schabowego z ziemniakami, który żyje za trochę więcej niż minimalną krajową, nie mając żadnych planów i marzeń? Nie posiadający dość odwagi, aby coś zmienić w swoim życiu, które już od dawna nie było prane w Perwollu.
Było to zadanie ponad moje siły.